Μονή Αναφωνήτριας (Σήμερα Ενοριακός Ναός)
Η Μονή της Αναφωνήτριας με τον χαρακτηριστικό της πύργο βρίσκεται στην περιοχή του Πλεμοναρίου, στα ΒΔ της Ζακύνθου.
Ιδρύθηκε πιθανώτατα τον 15ο αιώνα από τον Λεονάρδο Γ’ Τόκκο Κόμητα Παλατίνο Κεφαλληνίας και Ζακύνθου και από τη σύζυγό του Λάππα.
Βυζαντινής προέλευσης είναι η θαυματουργή Εικόνα της Παναγίας της «Αναφωνήτριας», η οποία έφθασε κατά τρόπο θαυμαστό εδώ από την αλωμένη Κωσταντινούπολη (1453).
Η Μονή έγινε αδελφάτο από τον ιερομόναχο Ι. Ρωσάνο και το Μοναχό Α. Βλάχο το 1534.
Από τότε η Βενετία την παραχωρούσε μαζί με τη μεγάλη της περιουσία ως jus patronato σε πρόσωπα επιφανή. Το 1568 δόθηκε στον Αρχιεπίσκοπο Διονύσιο Σιγούρο (Αγιο σήμερα και Προστάτη του νησιού). Εδώ μάλιστα συνέβη η συνάντηση του Αγίου Ασκητή με το φονιά του ίδιου του αδελφού Του, τον οποίο συγχώρησε.
Παναγία Αναφωνήτρια
Τελευταίος κάτοχος της Μονής υπήρξε η οικογένεια Φλαμπουριάρη.
Οι τοιχογραφίες (όσες έχουν διασωθεί) ιστορήθηκαν πιθανώτατα κατά την ανακαίνιση του 1669, που έγινε με διάταγμα του Μοροζίνι.
Στις ημέρες μας η Μονή λειτουργεί ως Ενοριακός Ναός του ομώνυμου διπλανού χωριού, ο πύργος υφίσταται ως καμπαναριό, ενώ αποτελεί τόπο προσκυνηματικό, λόγω της σύνδεσής του με τον «Αγιο της Συγνώμης» Διονύσιο.
Ηδη οι εργασίες συντήρησης & αναπαλαίωσης έχουν ξεκινήσει.
